Charakterystyka Samolotu

Przeznaczenie i bojowe zastosowanie

SU – 22M4 jest myśliwsko-bombowym samolotem lotnictwa frontowego przeznaczonym do zwalczania celów naziemnych i nawodnych, ruchomych i nieruchomych oraz w ograniczonym zakresie do zwalczania manewrujących celów powietrznych.

Uzbrojenie oraz oprzyrządowanie celowniczo-nawigacyjne samolotu pozwala mu z dużą dokładnością wychodzić na nakazane cele i wykonywać na nie efektywne uderzenia w rożnych sytuacjach bojowych
i warunkach atmosferycznych.

Układ aerodynamiczny samolotu.

Samolot jest całkowicie metalowym średniopłatem, ze skrzydłem skośnym o zmiennej geometrii
i kadłubem o przekroju kołowym z centralnym nieruchomym stożkiem w dyfuzorze wlotowym
(w SU – 22 UM3K stożek jest ruchomy). Usterzenie samolotu składa się ze statecznika pionowego ze sterem kierunku stabilizatora płytowego.

Samolot posiada trójpodporowe podwozie z kołem przednim chowane podczas lotu. Podwozie przednie chowane jest w kadłub, a podwozie główne w nieruchome części skrzydła. Samolot posiada 4 hamulce aerodynamiczne oraz grzebień ustateczniając pod tylną częścią kadłuba.

Napęd samolotu

Zespół napędowy samolotu stanowi jednoprzepływowy, jednowirnikowy, turbinowy silnik odrzutowy AŁ-21F-3 z dopalaczem rozwijający ciąg 109,8 kN (11200 kg) na zakresie pracy z dopalaniem oraz 76,5 kN (7800 kg) na zakresie maksymalnym.

Wyposażony jest on w instalację przeciwpożarową i przeciwpompażową.

Dane masowe

A - masa własna samolotu                                                                  12161 kg

B – masa startowa maksymalna                                                          19400 kg

C – maksymalna masa do lądowania                                                  13400 kg

D – masa paliwa w zbiornikach wewnętrznych                                    3600-3900 kg

E – maksymalna masa uzbrojenia                                                        4000 kg

Dane lotno taktyczne

A – prędkość maksymalna na H – 200 m                                           1350 km/h

B – maksymalna liczba Ma na H – 11000 m bez podw.                      1,7 Ma

C – pułap praktyczny:

                        z dopalaniem                                                               15200 m

                        bez dopalania                                                              12000 m

D – maksymalny zasięg w wariancie przelotowym                                2550 km

E – maksymalny zasięg z ładunkiem bomb 2000 kg                             1780 km

F - długość rozbiegu z maksymalną masą do startu                              1500 m

G – długość dobiegu ze spadochronem hamującym                             1100 m

H – prędkość oderwania                                                                    330-365 km/h

I – prędkość lądowania                                                                      285-300 km/h

J – prędkość minimalna                                                                      210-220 km/h

Przeznaczenie głównych zespołów płatowca

Kadłub

Stanowi on główny zespół konstrukcyjny samolotu łączy w jedną całość wszystkie pozostałe zespoły. Przyjmuje obciążenia od skrzydła, usterzenia, podwozia i zespołu napędowego, a jego wnętrze wykorzystywane jest na pomieszczenie urządzeń i wyposażenia, kabiny pilota, zbiorników paliwa, podwozia przedniego, systemów i instalacji oraz zespołu napędowego.

Skrzydło

Przeznaczone jest do wytwarzania siły nośnej oraz zapewnienia odpowiedniej poprzecznej sterowności
i stateczności samolotu.

Skrzydła wykorzystane zostały również na rozmieszczenie na nich agregatów systemów płatowcowych, zbiorników paliwowych oraz podwozia głównego.

Usterzenie

Służy do zachowania równowagi w zadanym zakresie kątów natarcia, ślizgu, zapewnienia stateczności
i sterowności podłużnej i kierunkowej.

Podwozie

Umożliwia postój, przetaczanie, kołowanie, start i lądowanie oraz przenosi siły obciążenia, działające na samolot podczas lądowania, ruchu na ziemi i postoju samolotu.

Kliknij aby powiększyć