Uzbrojenie

Uzbrojenie samolotu składa się z zabudowanych w płatowcu dwóch działek i wyrzutni pułapek termicznych oraz systemów uzbrojenia podwieszanego.

Działka typu NR-30 zamontowane są w skrzydłach, przy nasadzie ich wolnonośnej części
w osi cięciwy. Amunicja doprowadzana jest przez rękawy za­montowane wokół kadłuba na wysokości wręgi nr 18. Podczas strzelania łuski wyrzucane są pod skrzydło samolotu,
a ogniwa układane do specjalnego zbieracza ogniw. Okolice wylotu lufy na krawędzi natarcia skrzydeł i kadłubie osłonięte są stalowymi płytami przeciw oddziaływaniu gazów prochowych, malowanymi bezbarwnym lakierem chemoodpornym.

Strzelanie z działek odbywa się po naciśnięciu przycisku Ogień na drążku sterowym. Stosowane są do niego naboje z trzema rodzajami pocisków:

- pociski OFZ o działaniu odłamkowo-burząco-zapalającym, przeznaczo­ne do rażenia celów nieopancerzonych lub słabo opancerzonych. Efektem rażącym jest działanie odłamkowe, burzące
i zapalające.

- pociski BR o działaniu przeciwpancerno-rozrywającym - także przeznaczone do rażenia celów słabo opancerzonych. Po uderzeniu w przeszkodę pocisk przebijają i eksploduje za nią (zapalnik o działaniu opóźnionym).

- pociski PRL przeciwradiolokacyjne, przeznaczone do zakłóceń stacji ra­diolokacyjnych. Wewnątrz obudowy umieszczone są cztery pakiety z odbijaczami dipolowymi. Pakiety wyrzucane są z pocisku na torze lotu po upływie 5-8 s od chwili oddania strzału.

W garbie, za kabiną, zamontowane są kasety wyrzutni pułapek termicznych KDS­-23 2x6 nabojów, zaś na kadłubie, symetrycz­nie do osi podłużnej samolotu, montowane są parami belki ASO-2W (8x32 - oprócz samolotów wersji 23 i 24), służące do tego samego celu.

Dla uzbrojenia podwieszanego rozmieszczono dziesięć punktów mocowa­nia,
z wykorzystaniem których przewidziano ponad sto wariantów uzbrojenia samolotu. Mają one następującą numerację:

1 - lewy podkadłubowy przedni, 2 - prawy podkadłubowy przedni, 3 -lewy podskrzydłowy zewnętrzny, 4 - prawy podskrzydłowy zewnętrzny, 5 - lewy podskrzydłowy wewnętrzny, 6 - prawy podskrzydłowy wewnętrzny, 7 -lewy podkadłubowy tylny, 8 - prawy podkadłubowy tylny, 9 -lewy podskrzydłowy środkowy, 10 - prawy podskrzydłowy środkowy.

W punktach 1-8 mocowane są najpierw belki nośne BD3-57MT lub BD3­57MTA, a do nich bezpośrednio uzbrojenie niekierowane i zbiorniki paliwa lub wyrzutnie uzbrojenia kierowanego, podwieszanego dopiero do tych ostat­nich. Środkowe punkty podwieszeń (nr 9 i 10) przeznaczone są wyłącznie dla wyrzutni APU-60-lM z kierowanymi pociskami rakietowymi R-60. Wykorzystanie łączne wewnętrznych otworów punktów l i 7 oraz 2 i 8 określane jest jako punkty 1s i 2s, natomiast po bokach 7 i 8 występują osobne punkty lr i 2r.

Na uzbrojenie niekierowane składają się pociski rakietowe: S-24 odpalane z wyrzutni APU-68UM3, S-25 odpalane z wyrzutni O-25 (jednorazowego użyt­ku), S-8 (po 20 w wyrzutniach B8M-l) i S-5 umieszczane w ilości 32 sztuk w wyrzutniach UB- 32A, a także bomby
o wagomiarze od 50 do 500 kg, zbiorniki zapalające ZB-500 i ruchome stanowiska strzeleckie SPPU-22 z dwulufowym działkiem GSz-23. Wykorzystywane są również wielozamkowe belki typu MBD3-U6-68-1, pod które podwieszanych może być pięć bomb
o wagomia­rze 100 kg lub dwóch bomb o wagomiarze 250 kg. Maksymalny udźwig zre­alizowany jest przy zabraniu 8x500 kg bomb na ośmiu belkach BD3-57MT A          
w punktach podwieszeń nr 1-8.

Inne warianty to:

- 20 x100 kg na czterech belkach MBD3-U6-68-1 i dwóch BD3-57MTA

– 10 x 250 kg na czterech belkach MBD3-U6-68-1 i dwóch belkach BD3­57MTA

- 4 x ZB-500 na belkach BD3-57MTA w punktach nr 3, 4, 7,8.

Uzbrojenie kierowane odpalane jest z wyrzutni podwieszanych na belkach BD3-57MT A lub mocowanych bezpośrednio do samolotu. Samolot może je przenosić w określonych ilościach:

klasy powietrze-ziemia

- 2 x H-25MP do niszczenia stacji radiolokacyjnych (wyrzutnie APU­-68UM3),

- 4 x H-25MŁ naprowadzane laserem (wyrzutnie APU-68UM3),

- 2 x H-29MŁ naprowadzane laserem (wyrzutnie AKU-58),

- 2 x H-29T z głowicą telewizyjną (wyrzutniach AKU-58),

- 2xS-25Ł naprowadzane laserem (wyrzutnie O-25L),

klasy powietrze-powietrze

- 2xR-60 (wyrzutnie APU-60-1M).

Zbiorniki paliwa podwieszane są do belek BD3-57MTA pod kadłubem (dwa) i pod skrzydłami na węzłach zewnętrznych (również dwa). Również pod kadłubem,
z wykorzystaniem trzech par węzłów mocowania, na specjalnej belce podwieszany może być zasobnik rozpoznawczy KKR-l.

Równolegle nie można podwieszać wyrzutni pocisków nie­kierowanych różnego typu,
a także wyrzutni pocisków niekie­rowanych i kierowanych, z wyjątkiem zamontowanych na stałe wyrzutni pocisków R-60.

Użycie uzbrojenia podwie­szanego następuje po wybraniu na lewym pulpicie jego rodzaju
i miejsca (bomby, rakiety, zbiorniki - podkadłubowe, podskrzy­dłowe) i naciśnięcie przycisku Podwieszenia na drążku sterowym.

Samolot Su-22UM3K wy­posażony został w jedno dział­ko, zabudowane w prawym skrzydle i osłony przeciw gazom prochowym występują tylko po tej stronie. Nie ma też wyrzutni KDS-23, zaś ASO-2W ma o połowę mniej (4x32). Punktów podwieszenia jest 6 - dwa pod kadłubem oraz zewnętrzne i wewnętrzne pod skrzydłami.